Pura Vida!

Vandaag reizen we meteen weer door vanuit San Jose. We hebben vanuit de bus een beetje van San Jose kunnen zien en de eerste indruk is een wereldstad met veel Amerikaanse invloeden (Denny's diner,  KFC etc). De menukaart is gelukkig gevarieerd. Volgens Fay onze reisleidster eten Costa Ricanen (Ticco's worden ze genoemd) eigenlijk vooral rijst en bonen. We gaan het ontdekken. Gisteren vielen de kipfingers met tortilla's chips in ieder geval niet in de smaak bij de kinderen maar wellicht lag dat ook aan de algehele vermoeidheid. De laatste dag gaan we nog uitgebreider San Jose bekijken dus zullen we meer ontdekken.
Om 8 uur sochtends moesten we verzamelen voor al meteen een tof programma vandaag. Natuurlijk hadden we nog wat slingers en ballonnen voor Dae-Soo en een kaarsje voor op zijn ontbijt. Want je 9 jarige verjaardag heb je maar 1x dus die moet je goed vieren. Daarnaast had de buschauffeur de bus ook versierd met ballonnen.
De reis duurt ongeveer 2 uur . Ongeveer is een belangrijk woord. Je weet het niet, er kan van alles gebeuren is het motto. Rustig aan! Morgen kan het ook. Mañana Mañana wordt hier ook meteen in ons systeem gezet. (Krijg bijna heimwee naar Aruba).
Vanochtend reden we naar Sarapiqui door de langste tunnel van Costa Rica. Wel 800 meter! ;) Het landschap was mistig en groen en bergachtig. We reden dan ook door een Nevelwoud. Stoppen kon niet omdat door de hevige regenval het op veel plekken niet veilig is om uit te stappen. Dus geen foto's kunnen maken maar vooral kunnen genieten van het uitzicht. Mooie planten langs de weg en annanas groeit overal.  Het heeft heel de ochtend geregend maar de temperatuur is lekker. Onderweg zijn we gestopt bij een fruitkraam en hebben allerlei exotisch fruit geprobeerd. Niet alles viel in de smaak. We hebben ramboetans gekocht en bananenchips. Wat erg lekker was.
Na nog een stop bij een grote supermarkt waar we nog wat inkopen deden kwamen we einde Vd ochtend aan bij het hotel.
Het hotel is een nagebouwd indianen dorp. Inclusief begraafplaats. De hutjes waar we slapen zijn replica's van indianen hutjes. Prachtig om te zien met een heel idyllisch zwembad. Maar de hevige regen nodigde nog niet uit voor een zwemsessie. In de nok van de lobby wonen vleermuizen en exotische vogels. Gaaf om te zien. En Ilse ontdekte de eerste salamander van deze vakantie. Een inimini kleintje. Later zagen we nog grotere.
We hadden een uitgebreide lunch in het hotel en die was zeer uitgebreid en lekker. Zelfs de kinderen aten goed zonder al te veel gemopper.
Na de lunch konden we de kamer in en ontdekken dat de regen ook de inhoud van de tassen had bereikt waardoor de kamer direct veranderde in een washok. Drogen doet het echter niet echt omdat de lucht erg vochtig is. Er lag wel een zeil over de koffers maar die had het niet droog gehouden. Ach ja. Dan maar leuke dingen gaan doen.
En gaaf was het zeker. We gingen wild water raften op de Sarapiqui rivier. Het was heftig en spannend maar super vet! Ilse gilde het uit en glunderde tegelijk. En Dae-Soo besloot dat het zijn beste verjaardag ever was. En kangoeroe verzorger is naar plek 2 geschoven. Nu wil hij ook raften als beroep. Onderweg hebben we al behoorlijk wat vogelsoorten gezien waaronder toekans, Havik en ijsvogels. Daarnaast ook leguanen waarvan er 1 super fel oranje was. Het schijnt dat we ook een aap hebben gezien maar het zou ook een zwarte vlek in een boom geweest kunnen zijn. De gids van het raften was super enthousiast en kon kleurrijk vertellen dus dat maakte het extra leuk. Erg tof dus. We hebben het gefilmd maar geen foto's gemaakt dus thuis zullen we zien of er beeldmateriaal is dat gelukt is. Maar daardoor extra kunnen genieten van de prachtige natuur. (Daarnaast had je niet de mogelijkheid je peddel los te laten zonder over boord te slaan ofzo). We kwamen op een gegeven moment in botsing met een andere raft. Daar vielen 2 mensen van overboord. Waarvan wij er een uit het water hebben gevist omdat zijn eigen raft te ver weg was. Spectaculair volgens Dae-Soo. Die zag het wel zitten om als een soort botsauto wat meer rafts om te gaan kiepen. Halverwege zijn we gestopt om een rots op te lopen en daarvan af te springen om je mee te laten voeren door de stroming terug naar de rafts. Ach natuurlijk doen we dat denk je dan. Tot je bovenaan die rots staat en het toch wel een eindje naar beneden is en je ook best wel kopje onder gaat. Maar Dae-Soo ging dus dan springt mama er toch maar achteraan. Ilse sloeg even over en is weer teruggelopen en ze was niet de enige.
Je kan er nog uren over vertellen, maar ik kan beter het advies geven om het vooral een keer te doen als je de kans krijgt.
Na het raften even opfrissen en dan taart eten met de groep voor Dae zijn verjaardag. De reisleidster Fay had een mooie taart geregeld en als cadeau van de groep kreeg hij een voetbal met de vlag van Costa Rica. Super leuk. (Geen idee waar we hem moeten laten...).
We gingen vanavond weer uit eten met de groep. Nu een buffet met echt Costa Ricaans eten. Heel lekker maar veel te veel. Dus rollend naar huis. Bij het restaurant zaten ontzettend veel gekko's dus die kunnen we ook weer afstrepen. Maar de kitten die er rond liep kon op meer bewondering rekenen.
Nu weer tijd om te gaan slapen. Morgen weer 2 excursies op de planning maar gelukkig niet zo vroeg op.
Pura Vida! (Puur leven)